Ik wou al een tijdje naar het 'verre' Limburg gaan om de Connecterra wandeling te maken. Als Belgische is Limburg natuurlijk niet ver, maar voor Belgische normen is dat toch een eindje rijden. Ik zag al veel foto's van deze plaats op Instagram passeren, en ik was toch wat jaloers. Dus besloot ik om na mijn examens (en eigenlijk al tijdens) een weekend weg te plannen naar Limburg. Mijn vriend had niet veel keuze en moest mee, natuurlijk niet tegen zijn zin. Ik wist natuurlijk dat ik Connecterra wou zien, maar ik had ook enkele andere plaatsen op mijn lijstje staan. En als de goede vriendin die ik ben, vroeg ik ook mijn vriend of hij iets wist dat hij wou zien. Het duurde niet lang of ons weekend was al volgeboekt. We zijn die ochtend vroeg vertrokken om toch iets aan onze dag te hebben. Het is op dit moment 23 januari en de dagen zijn dus nog redelijk kort. Het plan voor die zaterdag: 4 uur wandelen in Connecterra, Maasmechelen Village bezoeken en op het gemak naar onze b&b gaan om daar onze afgehaalde maaltijd te eten.
Connecteren met de natuur
Fast forward: de wandeling van 13 km, werd er een van 19 km. We hebben Maasmechelen Village niet bezocht, en aan de rij te zien die stond aan te schuiven, was dat maar best ook. Terug naar de wandeling: ze was langer dan verwacht, maar op zich heel rustig en mooi. Toch zou ik graag nog eens terugkeren in iets warmere tijden. De winter is duidelijk niet het mooiste seizoen en het is vooral uitkijken dat je niet uitglijdt in al die modder. Ik denk dat de lente en de herfst voor deze locatie veel betere timing zouden zijn.
Vilain XIIII
We stopten even bij Kasteeldomein Vilain XIIII, maar het kasteel zelf was achter slot en grendel. Je kon het domein wel bewandelen, maar na 19 km hadden we daar echt geen zin meer in.
Bed & Beyond
We verbleven in een gezellige b&b waar we een prachtig ligbad hadden en inloopdouche… Even eerst de lange wandeling van ons afspoelen en dan relaxen in het bad. Aaah zalig. De volgende ochtend werden we opgewacht met een mooi en uitgebreid ontbijt op de kamer. Door corona konden we niet naar de algemene ruimte en konden we trouwens ook geen gebruikmaken van de sauna. Maar allemaal geen probleem, want vanuit onze kamer konden we met ons ontbijt uitkijken op de eerste sneeuw van deze winter.
De alom bekende mijnen
Na ons ontbijt, waarvan we wat meenamen voor onze lunch, vertrokken we op weg naar de C-mine in Genk. Mijn vriend is enorme fan van alles dat rond geschiedenis draait en ik moet zeggen dat ik zelf ook wel fan ben van hoe ze daar de geschiedenis tot leven brengen. De speciale effecten en de geluidsinstallatie is overal tot in de puntjes uitgewerkt en ze houden daar ook alles mooi hygiënisch in tijden van corona. Ideaal dus voor een gezinsuitstap of een uitstap met je bubbel/vrienden.
Nog meer de natuur in
Na onze lunch (sushi cause it's the best) gingen we verder naar Kiewit, een natuurdomein rond Hasselt. Het plan was om daar vlakbij ook nog 'fietsen door water' te doen, maar we hadden geen fiets en we hadden uiteindelijk te weinig tijd (en door de vorige dag al veel te veel spierpijn). Kiewit dus. Wat een prachtig domein om hier te wandelen. Aan de hand van enkele bordjes langs het pad, kan je verschillende routes volgen. Hier kozen wij voor de kortere route, want ja, de spierpijn besloot over alles. Uiteindelijk denk ik dat we hier twee uur hebben rondgelopen en woow. Wat een aanrader! Toegegeven, de sneeuw maakte het waarschijnlijk net iets mooier dan dat het normaal tijdens de winter zou zijn.
Rond 16 uur waren we terug aan de auto. Omdat januari een vrij donkere maand is, besloten we op dat moment vanwege de eerder vermelde spierpijn en gebrek aan fietsen, niet meer aan fietsen door water te beginnen. Dat is voor de volgende keer! Het moet nu juist lukken dat ik voor mijn stage fietste door, je raadt het nooit: 'fietsen door water'. Dat maakt deze cirkel helemaal rond.
Comments